„Nie dawajcie psom tego, co święte, ani nie rzucajcie pereł waszych przed wieprze, by ich przypadkiem nie podeptały nogami, i obróciwszy się nie rozszarpały was”.
Wbrew pozorom wcale nie piszemy szyfrem. Powyższy cytat zaczerpnęliśmy z Ewangelii wg Mateusza, który znacz tyle, co: nie ofiarowujcie rzeczy kosztownych lub wzniosłych temu, kto nie potrafi ich odpowiednio ocenić. A przecież perły od dawien dawna symbolizują rzeczy cenne Nie bez powodu mówimy przecież: To istna perła!
Dawniej nazywano perły „rosą niebios” albo „łzami pięknych kobiet”. A przecież powstają one w wyniku umiejętności obronnych małży.
Najlepsze połowy pereł są w Zatoce Perskiej i u wybrzeży Sri Lanki. Najkosztowniejsze są różowe perły cejlońskie, ale najpiękniejsza macica perłowa pochodzi ze skorupek małż z Manili.
Perły, chociaż bardzo trwałe, z czasem „umierają”. Swe piękne, tęczowe zabarwienie mogą stracić chociażby w wyniku pocierania. Zdarza się tak, gdy są przechowywane w jednym woreczku. W zależności od tego, jak właścicielka obchodzi się ze swoimi perłami, żyją one od 50 do 100 lat. Czasem nieco dłużej, ale to się zdarza bardzo rzadko.
Pamiętajmy więc, aby traktować je ze szczególną dbałością. Przecież nawet słynna perła – olbrzymka byłego szacha Iranu kiedyś „umrze”.
Podsumowując, perły są piękne, drogie, i jak wszystko co piękne, przemijają.
K.S.
Źródło: W. Kopaliński, Koty w worku, czyli z dziejów pojęć i rzeczy.
Fot. Galeria BiżuBizarre
